II. "Ból serca przewraca mój świat dookoła"

 Rosemary Barrett potykająca się o niepowodzenia na swojej drodze, rozpoczyna nowy etap życia, niosąc za sobą ból i utęsknienie. Kierując się szczęściem swojej cichej miłości, wyprowadza się od rodziny zastępczej, bez żadnych pożegnań, na drugi kraniec świata, do Los Angeles.
Spotyka tam trudności jak i powodzenia, jednak ani przez minutę nie zapomina o swojej największej miłości i starych przyjaciołach. Rosemary nie boryka się sama z przeciwnościami losu. Wspierają ją jej nowi przyjaciele: Justin i Bonnie. Jest też Michael, który jest dla niej całym światem. Jednak spokojne, choć pełne trosk i tęsknoty życie, kolejny raz zostanie poddane próbie. Jej życie obróci się do góry nogami, kiedy do Los Angeles przyjadą jej starzy znajomi. Co się stanie z Rose? Z jakimi problemami będzie musiała zmierzyć się tym razem? Czas pokaże...

 ______________________________________

Cześć! Postanowiłam dodać zapowiedź II części.
Prolog pojawi się pewnie w sobotę.

Mam jeszcze dla Was wierszyk o Rosie. Co prawda nie jest mojego autorstwa, tylko mojej przyjaciółki (Karlee.) i jej siostry i przyznam, że naprawdę ślicznie im to wyszło. Nawet lepiej niż mi :)

Była dziewczyną nieśmiałą,
dla ludzi wyrozumiałą
Matka była całym jej wsparciem,
póki nie zginęła w walce.
Ojciec alkohol popijał
Bił, popychał, poniżał.
Uciekła z Domu Dziecka,
mieszkała na ławce
Małe serduszko ją ogrzewało,
dużo wsparcia na życie jej dało.

Wtedy spotkała jego,
wiecznie uśmiechniętego
Jeszcze wtedy nie wiedziała,
że właśnie swoją pierwszą miłość poznała.
Zaakceptował ją taką jaka jest,
pomagał jej z życiem pogodzić się.
Był dla niej jak starszy brat,
dodawał jej odwagi na ten ciężki świat.
Codziennie go widywała,
szczęście w jego oczach dostrzegła.
Pierwszy raz w życiu się zakochała,
lecz do niczego mu się nie przyznała.
Dniami często płakała,
z życiem już sobie rady nie dawała.
Nieświadomy tego co się stanie,
popadł w kompletne zaangażowanie.
Gdy tulił, pocieszał, pomagał
nie wiedział że tym jeszcze większy ból jej sprawiał

Nie mogła patrzeć jak on ją całuje,
czuła że jej serce eksploduje.
Łzy na policzkach, podpuchnięte oczy,
nie miała już siły się z myślami droczyć.
W otchłani czasu, myśli, nierozwagi,
stało się coś, czego nie miała zrobić odwagi.
Jego ramiona dawały jej ukojenie radości,
kiedy zamykała swój etap przeszłości.
W przypływie emocji, na rozstaju dróg
wybrała swoją ścieżkę zostawiając go tu.
 Poczucie bezpieczeństwa,
dawały jej chwilę szczęścia.
Tysiące kilometrów dziś dzielą ich serca.


See You Soon ♥
Majka