Dwunasty dzień spisanego bólu...

"Idziemy przez ten świat samotnie, ale jeśli mamy szczęście, to przez jedną chwilę należymy do kogoś i ta jedna chwila pozwala nam przetrwać całe wypełnione samotnością życie"
Paulo Coelho
Wiem co to samotność i to mi wystarczy. Bo ja nie mam szczęścia i do nikogo nie należę. A to miejsce jeszcze bardziej pogłębia uczucie samotności. Nie ma Josha i Jennifer. Smutno mi tu. Jest tutaj tyle dzieci w sytuacji podobnej do mojej, ale nie potrafimy nawiązać z sobą kontaktu. I na tym polega cała sprawa. Żadna strona nie ma ochoty na jakiekolwiek kontakty.
Nic się nie zmieniło. Jestem już po trzech spotkaniach z psychologiem, ale mój stan psychiczny się nie zmienił. Jedynym pozytywnym skutkiem tych spotkań jest to, że pani podarowała mi książeczkę z cytatami różnych osób. I właśnie stąd pochodzi cytat na samym początku. Choć na pewno napisała go mądra osoba to mam wątpliwości czy kiedykolwiek odczuła prawdziwą samotność. Nie chcę tu nikogo oceniać. Nie żyję w tym celu i nie mam prawa określać wielkości problemów. Tak naprawdę ten cytat nie dotyczy mnie. Nie dotyczy żadnego z nas. Ludzi nie można posiadać na własność. Każdy jest wolny i to życie wybiera dla nas stroje. Jeśli wiesz co mam na myśli.
Ludzie, którzy mają kogoś bliskiego, rodzinę, przyjaciół czasem tego nie doceniają. Inni docenią kiedy stracą. A tacy jak ja? Nigdy tego nie czuli. Bo można mieć rodzinę. Teoretycznie. Ale nie zawsze można czuć tą bliskość czy wsparcie. Moja historia życia? Dlaczego piszę to co piszę? Miałam mamę. Jasne kochałam ją a teraz? Nie wiem. Nienawidzę jej za to, że odeszła. Chociaż tak naprawdę to nie jej wybór. A tata? Też go nienawidzę. Za to co zrobi mi i mamie. Nie zawsze było tak, że bolało. Kiedyś byliśmy prawdziwą rodziną. Tylko żałuję, że tego nie pamiętam. Nienawidzę siebie za to, ale to nie moja wina. Boję się, że znienawidzę świat. Za dużo tego negatywnego uczucia. Co o nienawiści piszą w książeczce?
"Nic co człowiek robi, nie poniża go tak bardzo jak nienawiść"
Martin Luther King
Nie mam już żadnych wątpliwości. Jestem zerem. Nic nie znaczącym jajowatym zerem. Niczym. Według tego człowieka. Nienawidzenie człowieka, który bije, wyzywa, zabił moją mamę i próbował mnie zgwałcić jest gorsze niż to co on uczynił?
Nienawiść to zło. Bóg nakazał kochać i miłować. Problem w tym, że nie wszyscy tak potrafią. A wiesz jaka rozmowa jest najważniejsza? Nie ta ze sławną osobą Madonną, Obamą czy choćby z którymś z członków One Direction, tylko z Bogiem. Choć jest przyjęte, że jest to nie możliwe. I właśnie dlatego to marzenie jest wymazywane z naszego umysłu. A ja wciąż tak bardzo pragnę wymienić z nim poglądy. Powiedzieć mu, że to co nam przykazał jest często zbyt trudne. Nie wiemy czy po śmierci będziemy mieć taką możliwość i być może nigdy się nie dowiemy jakich Bóg nas widzi i co myśli o nas konkretnie. Zabawne byłoby to gdyby Bóg wcielił się w kogoś z nas, ludzi. Taka jakby mała zamiana miejsc.
Boję się. Czego? Wszystkiego! A szczególnie życia. Co będzie kiedy już skończę osiemnaście lat? Co ze mną będzie? Nie wiem czy tu jest tak źle. Mam zapewnione jedzenie, nocleg, ale czuję się strasznie samotna, a na zewnątrz będzie to samo. Chyba moim przeznaczeniem jest życie w samotności. Chciałabym mieć przewodnika, który prowadziłby mnie przez życie. Podobno muzyka wspiera innych w życiu. Jest jak przyjaciel. Tylko powiedz mi co mam zrobić żeby ją mieć? Nie nam telefonu, komputera, internetu ani innego odtwarzacza. Pozostaje tylko muzyka mojego serca i wypowiedzi, które nazywam tekstami piosenek. Tylko co mi po nich skoro moja osobowość jest strasznie skomplikowana. Moje teksty do mnie nie trafiają. Piszę, bo lubię, bo to nadaje mojemu życiu sens. Kawałek papieru i długopis.
Chciałabym żeby ludzie przeczytali, usłyszeli i śpiewali to co chcę im przekazać. Bo o to chyba chodzi w muzyce. Podkład, nuty stwarzają odpowiedni nastrój. Słowa, tekst to jest przekaz, który ma trafić do serca słuchacza. A śpiew, głos piosenkarza ma nadać słowom odpowiedni efekt. Taka jest moja interpretacja.
Takie są moje marzenia.
Tak naprawdę mam tego więcej, ale nie umiem tego zrealizować. Każde działanie napełnia mnie lękiem.
Na przykład chcę mieć prawdziwą rodzinę. Zacznijmy od męża.
Chciałabym, ale boję się, że stanie się potworem, takim jak tato.
Chciałabym mieć dzieci, ale boję się, że nie będę potrafiła ich wychować na dobrych ludzi. Nie umiem się nie bać. Piszę coraz bardziej chaotycznie. Nie potrafię zrozumieć samej siebie. Chcę żyć, ale boję się, że będzie źle, że nie podołam temu na pozór prostemu zadaniu. To opiera się na podejmowaniu decyzji, a każda decyzja przynosi skutek, który będzie widoczny w przyszłości. Ludzie kierują nami usprawiedliwiając się, że tak będzie lepiej. W gruncie rzeczy nie możemy określić co będzie dla nas dobre. Nie znamy przyszłości. Nie wiemy co będzie się działo. Dlatego nie powinniśmy narzucać innym swojej woli pod pretekstem ułatwienia życia. To my się rodzimy i umieramy sami. Nikt za nas nie będzie żył.
A ja piszę, chociaż sama nie jestem pewna czy to o czym ci napisałam, sama rozumiem. To wyższa logika. Powiedziałabym nawet, że filozofia. Ale tylko z tobą dzielę się swoimi poglądami, bo nikogo innego to nie interesuje. Nawet gdybym stanęła na stole z przemówieniem na temat swoich poglądów, inni wysłuchaliby jak świnia grzmotu i wypięliby na mnie dupy. Ludzie nie są mili. I dla jasności, mówię to o wszystkich nawet o sobie. Bo gdyby wysłuchać wypowiedzi wszystkich na pytanie: "Czy uważasz, że jesteś miły/a " , zakładam, że większość powiedziałaby "tak", ale przecież oni patrzą tylko subiektywnie. Obiektywnie jest już trudniej, a my nie lubimy utrudniać sobie życia.
Nie wiem ile razy już to mówiłam, ale boję się. Cholernie się boję. Napisałam o tym nawet zwrotkę. Zobaczysz?
Life is too hard / życie jest za trudne
You can't win/ nie możesz wygrać
You can only fall on your knees/ możesz tylko upaść na kolana
And pray to God for better end/ i modlić się do Boga o lepsze zakończenie
You're afraid like me/ boisz się jak ja
That you don't get out of this whole/ że nie wyjdziesz z tego cały
Close your eyes, clench yourt hands/ zamknij oczy, zaciśnij dłonie
Nothing will be the same/ nic nie będzie takie samo
Let me overcome fear/ pozwól mi przezwyciężyć strach
I don't want to be afraid/ Nie chcę się bać


______________________________________________

Na początek: Dziękuję za oddanie głosu na ten blog. Dzięki Wam udało mi się zająć II miejsce :)

Dzisiejszy wpis nie należy do tych z wyższej półki. Nic  się specjalnego nie zdarzyło. Nie chcę za bardzo przyspieszyć akcji.

To coś na końcu to zwrotka piosenki. Mojej piosenki.
Nie wiedziałam czy napisać w j. ang. czy polskim więc napisałam w dwóch.
Wiem, że to jest beznadziejne, ale kit. Chcecie żebym dodawała takie zwrotki do wpisów?
I co wgl myślicie o tym?

See You Soon ♥,
Majka