Osiemnasty dzień spisanego bólu...

Ludzie mogą nie wiedzieć jak bardzo są dla nas ważni. Między innymi dlatego, że nie potrafią tego przyjąć do wiadomości, są ślepi na każdy chociażby najdrobniejszy gest z naszej strony, który ma na celu okazanie uczuć. Ale kiedy mamy już tego dosyć chcemy w końcu prosto w oczy powiedzieć wszystko co dotąd tłumiliśmy w sobie. Niektórym się to udaje, inni nie mają tyle szczęścia. Są różne powody naszego niepowodzenia. Możemy stchórzyć. Boimy się wtedy odrzucenia i reakcji z drugiej strony. Jednak czasem jest inaczej. W skład wchodzą różne czynniki zewnętrzne. Jest wiele przeszkód, które trzeba pokonać żeby odważyć się na prawdę i wypowiedzenie wszystkiego co czujemy do drugiej osoby. Niektórym z nas udaje się to, a co więcej są ze sobą szczęśliwi. Natomiast inni doznają odrzucenia ze strony ukochanej osoby. Dlatego w obawie przed tym milczymy. Próbujemy zapomnieć. Ale to nie jest takie łatwe kiedy codziennie widuje się z obiektem naszych westchnień.
Przedstawiłam Ci sytuację, Drogi Zeszyciku. Może nie było to jasno określone. Ja po prostu starałam się myśleć obiektywnie. To wszystko łączy się ze mną. Tak. Kocham Harry'ego. Długo zastanawiałam się nad tym czy on o tym ma wiedzieć. I długo zwlekałam żeby mu o tym powiedzieć, a kiedy wreszcie się na to zdecydowałam to...
Posłuchaj. Opowiem Ci wczorajszy dzień. Nie czuję się z tym wszystkim dobrze.

Siedziałam w swoim pokoju układając sobie w głowie cały mój monolog o moich skrywanych uczuciach przez tak długi czas. Trudno jest podejmować decyzję samemu. Przydałaby się taka osoba, która doradzi ci co zrobić w tak trudnych chwilach. I nie jest to psycholog czy jakikolwiek poradnik. Tylko osoba, która potrafi się w to wczuć. Nie wiem dlaczego, ale od razu nasuwa mi się propozycja starszej siostry. Można jej zaufać i poprosić o radę. Problem w tym, że ja nie mam siostry. Co prawda mam pięciu wspaniałych przyjaciół, ale to faceci. Oni nie mogą tego zrozumieć. Po za tym nie chcę żeby ktokolwiek wiedział. Z każdą chwilą mam wątpliwości. Nie mogę dłużej zwlekać. Wstałam z miejsca i podążyłam do salonu gdzie chłopcy oglądali film.
Spojrzałam na nich i rozczarowałam się nie widząc w tym towarzystwie Harry'ego.
- Co oglądacie? - zaczęłam
- Film - odpowiedział mi Louis
- Jaki? - spytałam
- Nie wiem. Leci to oglądamy - odpowiedział Louis nie odrywając wzroku od ekranu
- A nie wiecie gdzie jest Harry?
- Pewnie u siebie w pokoju - poinformował mnie Liam
- Dzięki - powiedziałam i ruszyłam w stronę wskazanego przez Liama pokoju.
Podniosłam rękę żeby zapukać do drzwi, ale oprzytomniałam, że przecież nigdy nie pukałam.Chwyciłam za klamkę i jeszcze raz w duchu poprosiłam o powodzenie mojej "misji".
- Cześć - uśmiechnęłam się delikatnie do Harry'ego wchodząc do pokoju.
Usiadłam na fotelu odgarniając stos ubrań, który uniemożliwiał mi wygodę.
Harry pół siedział, pół leżał ze swoim telefonem w ręku. Na mój widok usiadł normalnie.
- Hej - uśmiechnął się do mnie i z powrotem wrócił do telefonu.
Moje serce waliło jak oszalałe a moje ręce poddały się lekkiemu drżeniu. Bardzo się stresowałam i bałam się jego reakcji. Siedziałam tak chwilę zbierając się żeby mu o tym powiedzieć, ale za każdym razem kiedy próbowałam wydusić z siebie słowa czułam nieprzyjemną gulę w gardle. Jednak Harry zdawał się niczego nie zauważać. Tak jakby mnie tu nie było. Uśmiechał się tylko do ekranu swego telefonu.
- Może ja ci przeszkadzam? - spytałam cicho, zdając sobie sprawę, że Harry nie skupia na mnie całej swojej uwagi.
Chłopak oprzytomniał i wreszcie na mnie spojrzał. Widząc, że mi się przygląda zaczęłam:
- Bo ja muszę ci coś powiedzieć
- Oh... ja też
Uśmiechnęłam się szeroko w nadziei, że być może chce mi powiedzieć o tym co ja. Na chwilę poczułam się ogromie szczęśliwa.
- To może ty pierwszy - zachęciłam go
- Chciałem żebyś poznała. Żebyście poznali wraz z chłopcami - poprawił się.- moją nową dziewczynę
Z całych sił próbowałam ukryć swoje rozczarowanie, dlatego uśmiechnęłam się najwiarygodniej jak umiałam.
- Masz dziewczynę? - spytałam dla pewności
- Tak. Jest naprawdę bardzo wspaniała. Chciałem żebyście ją poznali, więc dzisiaj umówiłem nas wszystkich na kręgle. Co ty na to? - powiedział Harry
- Tak, to świetny pomysł -powiedziałam - a o której jedziemy?
- Za godzinę Cher ma u nas być
- To ja pójdę już się szykować - powiedziałam i skierowałam się do wyjścia z pokoju
- Rosie, miałaś mi coś powiedzieć - zatrzymał mnie
- To nic takiego. Chciałam ci tylko podziękować za wszystko. Za to, że dzięki Tobie jestem szczęśliwa - powiedziałam i otworzyłam drzwi - Nie zapomnij powiedzieć chłopakom o swojej dziewczynie - dodałam i zamknęłam za sobą drzwi.
Już gdy tylko je zamknęłam poleciały mi pierwsze łzy. Skierowałam się szybko do swojego pokoju. Położyłam się na łóżku i zaczęłam płakać w poduszkę.
Ostatecznie nie powiedziałam Harry'emu. Nie chcę niszczyć jego szczęścia. Teraz przynajmniej mam pewność, że nie kocha mnie tak jakbym chciała. Jestem dla niego tylko młodszą siostrzyczką. Taka miłość, którą bym chciała, ale nie od niego.
Nie wiem ile czasu minęło mi na płakaniu, ale kiedy usłyszałam czyjeś kroki na korytarzu, szybko otarłam łzy.
- Jesteś już gotowa? - usłyszałam głos Louisa przed drzwiami
- Nie wchodź. Przebieram się - powiedziałam
- Dziewczyna Harry'ego jeszcze nie przyjechała, ale mamy innego gościa. Jesteśmy w salonie - poinformował mnie po czym usłyszałam kroki co znaczyło że odchodzi.
Wybrałam jakieś ciuchy i szybko się przebrałam.
Poszłam do łazienki i stanęłam przed lustrem. Miałam mokre policzki, czerwone oczy i smutny wyraz twarzy. Przemyłam się ogromną ilością wody żeby czasem inni nie rozpoznali, że płakałam.
Nie wiedziałam jak długo wytrzymam udając radość. To smutne, że muszę udawać, ale nie chcę stawać na drodze do szczęścia Harry'emu.
Kiedy już doprowadziłam się do porządku poszłam do salonu tam, gdzie byli już wszyscy. Mój wzrok padł na rudą czuprynę i szczerze się uśmiechnęłam.
- Cześć Ed - przytuliłam naszego gościa
- Cześć Rose
Ed Sheeran jest przyjacielem Harry'ego. Chłopcy mnie z nim poznali i szczerze mówiąc jest naprawdę fajnym facetem. Po za tym jest moim autorytetem. Kiedy go poznałam przesłuchałam wszystkie jego piosenki i starannie przeczytałam do nich teksty. Przy jego twórczości ja wymiękam. Najlepszy tekściarz na świecie.
- Jedziesz z nami na kręgle? - spytałam
- Tak. Podobno mamy poznać dziewczynę Harry'ego - uśmiechnął się
W tym samym czasie usłyszałam dzwonek do drzwi.
- ja otworzę - pospiesznie powiedział Harry
Po chwili wrócił z ciemnowłosą dziewczyną. Była naprawdę ładna. O wiele ładniejsza ode mnie.
- Chłopcy wy chyba kojarzycie moją dziewczynę- powiedział
- Cześć - przywitała się
Popatrzyła się na mnie i uśmiechnęła się serdecznie
- Jestem Cher. Cher Lloyd. A ty pewnie jesteś Rose - zwróciła się do mnie
- Cześć - uśmiechnęłam się lekko
Następnie wszyscy wpakowaliśmy się w dwa samochody i pojechaliśmy do kręgielni.
Tam podzieliliśmy się na dwie drużyny. W skład pierwszej wchodzili: Harry, Cher, Liam i Zayn, a w skład drugiej: Ed, Louis, Niall i ja.
Nie szło mi zbyt dobrze, a Cher wręcz przeciwnie. Za każdym razem kiedy udało jej się zbić wszystkie kręgle, przytulała się do Harry'ego albo dawała mu soczystego buziaka w usta.
Naprawdę wyglądali na szczęśliwych i to było miłe, że dzięki niej Harry był taki radosny, ale ja nie czułam się najlepiej. Byłam zazdrosna, a z tej zazdrości miałam ochotę się rozpłakać. Jednak nie mogłam pokazać tego, jak bardzo chciałabym być na jej miejscu. Z trudem wytrzymałam te widoki.
W końcu wygrała przeciwna drużyna. Później pojechaliśmy na pizzę, a po pizzy do domu.
Wszystko byłoby okej gdyby nie to, że Cher została u nas na noc. Oni oglądali jakąś komedię a później horror, a ja żeby nie patrzeć na dwóch zakochanych pod pretekstem, że jestem zmęczona, poszłam do swojego pokoju.
Wtedy napisałam tą piosenkę. I chyba nie muszę dodawać, że płakałam jak małe dziecko.

From day to day I thought more and more / z dnia na dzień myślę coraz bardziej
That something unites us/ że coś nas łączy
Delusion. It's just illusion / złudzenia. To tylko złudzenia
One direction. In one page / jeden kierunek. W jedną stronę
My heart feels. Your don't want to feel / moje serce. Twoje nie chce czuć
My breaks. Broken into a milion pieces / Moje pęka. Kruszy się na milion kawałków
What am I supposed to do when I know / co mam zrobić kiedy wiem
That you love another/ że kochasz inną
And I to you mean nothing/ a ja dla ciebie nic nie znaczę
What am I supposed to do when I'm afraid / Co mam zrobić kiedy boję się
To say the words "I love you"?/ powiedzieć słów "Kocham cię"

You and I / ty i ja
Two of mind / dwa umysły
My heart needs your/ moje serce potrzebuje twojego
My hand wants to touch your / moja dłoń chce dotykać twojej
My lips want to taste your / moje usta chcą smakować twoich
My eyes want to see that you smile for me/ moje oczy chcą widzieć że uśmiechasz się dla mnie
My mind wants to know your thoughts/ mój umysł chce znać twoje myśli
My ears want to hear your words " I love you, baby "/ moje uszy chcą słyszeć twoje słowa "Kocham cię, kochanie"

From day to day I know more and more / z dnia na dzień wiem coraz bardziej
That it all becomes meaningless/ że to wszystko traci sens
Why you are so heartless?/ czemu jesteś taki nieczuły?
Silence, another lie, same mistake / cisza, kolejne kłamstwo, ten sam błąd
I sleep alone with my thoughts/ śpię sama z moimi myślami
Time heats wounds/ czas leczy rany
Pain for people who we love/ ból przez ludzi których kochamy
What am I supposed to do when every moment with you/ co mam zrobić kiedy każda chwila z tobą
Is like flight to heaven/ jest jak lot do nieba
What am I supposed to do when I'm afraid / Co mam zrobić kiedy boję się
That you will forget about me/ że zapomnisz o mnie

You and I / ty i ja
Two of mind / dwa umysły
My heart needs your/ moje serce potrzebuje twojego
My hand wants to touch your / moja dłoń chce dotykać twojej
My lips want to taste your / moje usta chcą smakować twoich
My eyes want to see that you smile for me/ moje oczy chcą widzieć że uśmiechasz się dla mnie
My mind wants to know your thoughts/ mój umysł chce znać twoje myśli
My ears want to hear your words " I love you, baby "/ moje uszy chcą słyszeć twoje słowa "Kocham cię, kochanie"
 
Wiesz, to trudne. I nigdy nikt z nas nie będzie w pełni szczęśliwi, a nawet jeśli jest ktoś taki to nie należy mu w tym przeszkadzać. Dlatego nic nie powiem Harry'emu i zapomnę o tym co do niego czuję. Z czasem mi przejdzie i okaże się, że to tylko zauroczenie. Jestem tego pewna.


_________________________________________________

Cześć i czołem :)
Nieodwzajemniona miłość mnie inspiruje. Nie wiem dlaczego ale lubię ten temat mimo, że osobiście nie mam z nim nic wspólnego :)
Tęsknię za Carrot World With King Of Carrots :C
We wtorek, środę i czwartek piszę próbne egzaminy gimnazjalne i cholernie się boję, będziecie trzymać za mnie kciuki? :) Więc rozdział pojawi się pewnie w przyszły weekend. Chyba, że napiszę coś żeby się odstresować ;D
Ach... Cher Lloyd jako dziewczyna Harry'ego. No wiecie lubię ją a nie chciałam byle kogo dla Loczka :P
A Ed Sheeran? Uwielbiam go, więc postanowiłam coś o nim napisać ;)
A tak whl jak Wam się podoba? :D

http://ask.fm/MajciakLove1d  <-- Jak maie jakieś pytania to możecie do mnie pisać na asku ;)

See You Soon ♥
Majka